‘Altijd aan’, werken in de postmortale zorg: Prachtig eervol werk, maar red ik het nog twintig jaar?

Uit onderzoek naar werken in de uitvaartbranche van BGNU en Brancheblad Uitvaartzorg blijkt dat postmortale medewerkers, net als uitvaartverzorgers, vinden dat ze een prachtig vak hebben, waarbij ze veel waardering van nabestaanden krijgen. ‘Altijd aan’-staan hoort erbij en is met goede roostering prima op te vangen. Wel ervaren ze hun beroep als fysiek belastend.

Sinds januari kampt overledenenverzorger Froukje Bouma met een hernia. Rugklachten had ze al langer. “Waarschijnlijk opgedaan tijdens het verzorgen.” Dat kan nu eenmaal vaak niet onder optimale omstandigheden. “Wij verzorgen nog wel eens mensen op een laag bed, of zelfs op de grond, onder een schuin dak of een lage zoldering. Het is dan heel moeilijk om goed te tillen. We zwichten nogal eens om iemand niet te laten overbrengen naar een mortuarium, maar ter plekke te verzorgen, omdat dat voor nabestaanden prettiger is. Ze hebben het vaak al zo moeilijk.”